Dorota Suder
Świat jest kolażem piękna
Lecz nie wszystkim ono dane
Kiedy przez taflę szyby
Tylko wzrokiem, może je dotknąć
Jednak nie trać nadziei!
Bowiem z pierwszym dzwonkiem
Przy drzwiach twoich stanie
Magiczny kosz, z zapachami- wiosny, lata, jesieni i zimy
By w chwilach smutku
Zajrzeć do niego pamięcią
Kiedy dłonie pielęgnowały ogród
Stopy dotykały morskich fal
Złote liście, układały się w maik
A płatki śniegu
Przystrajały drogę do domu...
Z chwilą, kiedy kosz będzie pusty
Będzie to znak, że jesteś gotów
Wyjść światu naprzeciw...